Another day in Bangkok ... but even more impressive !!!

Bangkok – Maandag 23 juli 2012

En wij maar denken dat we al flink onder de indruk waren van het leven in Bangkok … nou, deze dag was er ook weer één. Na het uitstekende ontbijt in ons hotel met jus d’orange, croissantjes, omeletje met alles er op en in was het de bedoeling om naar de Chao Phraya rivier te gaan met de taxi maar de taxi chauffeur wist nog een heel goed kleermakertje waar

hij ons wel even langs wilde brengen want het “lag op de route”. Nou, niks was te veel gezegd want de keuze was reuze en voor je het wist stond Mark met meerdere metende kleermakers om zich heen en moest ie elke stof voelen want de één was nog beter dan de andere. Nou om eerlijk te zijn hij heeft er ook wel een paar hele mooie italiaanse Georgio Armani model pakken bij gekregen.

Want zoals Mark altijd zegt “één is geen”. Ook een mooi bijpassend overhemdje er bij en tot slot de jongens nog een paar tailormade linnen bloesjes en we vervolgden onze reis naar de rivier. Natuurlijk waren wij wel iets meer  kwijt dan de 100 euro die een normale backpacker voor een pak betaald maar ach ja … “je bent maar één keer in Thailand” zegt Mark dan.

Bij de rivier hebben we een privé boot gehuurd en zijn we over de woeste wateren van de Chao Phraya rivier gevaren. De ene longtail boot naar de andere sjeesde je voorbij. Zo’n longtail boot is voorzien van een vrachtwagen motor achterop met een hele lang boegschroef. Aan de oever van de Chao Phraya rivier zie je krotjes van huizen afgewisseld met grote nieuwe hotels wat een heel raar en onlogisch beeld vormt.

Na wat kilometers te hebben gevaren zijn we de Khlongs of Bangkok in gevaren. Dit zijn feitelijk de sloppenwijken van Bangkok waar de echte Thai wonen. Zeg maar een soort Meerwijck Zuid alleen dan anders …

Je kunt het bijna niet beschrijven in wat voor krotjes van wat golfplaat deze mensen wonen. Je moet de foto’s en film zien om het te geloven (er is nu ook een videootje toegevoegd met wat fragmenten van de vakantie).

Halverwege de Khlongs hebben we de vissen gevoerd die hier zwemmen. Het lijken bijna wel de steuren waar Paul en Sam laatst op gevist hebben maar dan geen 3 of 4 maar tientallen die over elkaar heen zwemmen en het water opspatten tegen de boot.

Halverwege de bootreis kwam een leuke Thaise vrouw in een kanobootje nog langszij varen om diverse spulletjes te verkopen aan ons. Behalve een paar leuke foto’s hebben we ons Thais ook weer wat kunnen ophalen want het was wat weggezakt de laatste tijd.

Na nog wat kilometers te hebben gevaren kwamen we bij een “snake farm” waar we even een kijkje hebben genomen. Voordat de kinderen er erg in hadden hing één of andere gekke Thai Robin een dodelijke python op de nek en schreeuwde: “picture, picture only 20 Bath”.

Na wat leuke cobra’s, krokodillen, thaise zwarte beren en wat reuze spinnen te hebben gevoerd gingen we verder met onze bootreis richting de eerste Wat. Jullie zullen wel denken “Wat?”. Nee een Wat is een tempel en de eerste die we bezochten was Wat Arun ook wel bekend als de Tempel van de Dageraad en is één van de bekendste monumenten van Bangkok. De prangs zijn bedekt met een laag van duizenden porseleinscherven.

Vrouwen mogen de tempel niet in als ze niet bedekt zijn dus moest Sigrid zich voorzien van de laatste Thaise mode alvorens ze de vele trappen al zweten en zuchtend in haar dikke kasjmir sjaaltje mocht beklimmen.

Met de boot voor 3 Bath (is 0,07 cent) gingen we naar de overkant van de rivier om aan de het water in het een 2-sterren restaurant even wat te eten.  De twee sterren waren dan de oude Thaise vrouwtjes die in een keukentje die zeker was afgekeurd door Rob Geus van de smaakpolitie maar de smaak was fantastisch en de entourage helemaal super. Je kunt je niet voorstellen als je wel eens in de vlindertuin in Zuidlaren hebt gegeten dat eten, op bordjes waarvan er niet één hetzelfde qua kleur  is en waar de rekening nog niet eens zoveel is als 1 glas wijn in de vlindertuin, zo lekker kan zijn.

Met volle buikjes vervolgden we te voet onze weg naar Wat Pho. Deze Wat is bekend om zijn 45 meter lange Boedha helemaal in goud. En indrukwekkend was deze liggende man zeker. Normaal doet Boedha met zijn olijke lach en bolle buik ons denken aan een goede vriend van ons maar deze liggende Boedha was zeer indrukwekkend.

In de lucht hoorden we het al onweren en we dachten gelijk aan de harde regenbuien waarover we gelezen hadden in de diverse blogs op internet dus zochten snel naar een Tuk Tuk die ons droog naar een andere plek van de stad zou kunnen brengen.

Het is geweldig om dat eens keer mee te maken … met 5 man in zo’n kleine Tuk Tuk door de regen ­richting Khao Sam Road. De backpackers buurt in Bangkok die bekend staat om zijn vele winkeltjes en restaurantjes/eetstalletjes. Niet dat in de rest van Bangkok dit niet te vinden is maar deze buurt had toch nog wel iets extra’s wat backpackers blijkbaar erg aantrekt. Na een koud drankje en wat spring rolls (ja, je moet de Thai wel nadoen en dus de hele dag blijven eten!) gingen we richting de kleermaker om de 2 pakken te passen. Ze zaten als gegoten maar aangezien we de afgelopen dagen al gegroeid zijn zijn de pakken toch iets meer “Slim Fit” gemaakt in de hoop dat de kilo’s na de vakantie als sneeuw voor de zon verdwijnen (hopelijk is het dan ook nog 25+ net zoals nu in Nederland).

Na een frisse duik in het zwembad met uitkijk op Bangkok by Night zijn we nog wat gaan eten hoe kan het ook anders bij een Thais restaurant. Echt geweldig; Prawn in Green Curry with Young Cocos. Het klinkt al goed, het ziet er nog beter uit en het smaakte voortreffelijk! Nee, als je een beetje een alleseter bent dan worden je smaakpupillen hier echt heerlijk verwend.

Onze avond sluit bijna traditoneel af met een ritje met de Tuk Tuk door het drukke nachtleven van Bangkok. We liggen nu in bed terwijl we het reisverslag maken een beetje met het gevoel van Gert Jan Dröge … “gaat het nog een beetje BlijeBakkertjes?” … ons antwoord is een volmondige “Ja, geweldig, we hebben zin in morgen want dan gaan we met Ko van Kessel op de fiets door China Town !!!”