Beach resort in Terranganu - Oostkust Maleisië
16 juli 2014 - Kuala Terengganu, Maleisië
DINSDAG 15 JULI 2014
Toch heerlijk wakker worden van jungle geluiden en de terrasdeuren openslaan en direct vanuit je bed over het meer uitkijken. Helaas zit ons bezoek aan Resort Lake Kenyir er weer op en moeten we na het ontbijt uitchecken. Maar eerst nog even een „scrambled egg” en wat vers fruit als ontbijt. De mail moet helaas ook af toe nog gecheckt worden maar vanaf het boventerras met uitkijk over het zwembad en daarachter de eilandjes onder het genot van een bakkie leut is dat niet echt een straf.
Om 12 uur checken we uit en worden we met de grote golfkar naar onze auto op de parkeerplaats gereden. Vanaf Lake Kenyir is het ongeveer een dik uur rijden naar Terranganu. We komen door verschillende Kampongs met dan altijd fruitstalletjes en kleine restaurantjes, die helaas niet open zijn ivm ramadan. Dit deel van Maleisië is wel heel islamitisch hadden we al begrepen en aan de vele hoofddoekjes is dat ook goed te zien. Je ziet echter niemand met een boerka aan maar alle vrouwen dragen vrolijke kleuren jurken met altijd een hoofddoekje. Vlak voor de kust rijden we ook uit de bergen en zie je meteen ook de begroeiing is veranderen.
Tegen 01:30 rijden we de stad Terranganu binnen op zoek naar ons resort door de vele pickup trucks en scooters die je links en rechts voorbij schieten. Nou, ook dit resort was weer een schot in de roos van onze Si. Heerlijk aan het strand met zwembad en zoals we later hebben ondervonden een zeer goede keuken. Nadat we ons gesetteld hadden kwamen de bedienden al weer aanlopen met schalen met eten; een heerlijk mixed sateh met home made spicy pindasaus ging er dan ook goed in. Helaas ontbreekt het ijskoude biertje … maar helaas in dit deel van Maleisië is er geen druppel drank te vinden. Het lijkt de drooglegging in tijden van Al Capone wel.
Hier is beter internet, dus we hebben al kunnen lezen dat de chinezen in de stad, die een eigen china town hebben in de stad, wel bij sommige winkeltjes drank verkopen. Nou, dat wordt dus een taxi richting china town en inslaan voor dat we morgen 4 dagen naar het eiland Palau Kapas gaan. Tegen een uur of 20:00 uur hebben we pas een taxi tot onze beschikking. Alle taxi chauffeurs eten natuurlijk is zodra de zon onder is in verband met ramadan. We vragen aan de taxi chauffeur of er nog ergens een night market is waar we wat maleisische prularia kunnen kopen. Na 15 minuten rijden komen we aan bij de night market die toch 4 x de grote markt in Groningen is en we zijn wel een bekijks. Er loopt werkelijk geen enkele toerist in dit gedeelte van de stad en de jongens, meisjes, mannen en vrouwen komen niet verder dan onze borst. Tot dit moment hebben we nog geen druppel regen gezien maar terwijl we op de markt lopen vliegen de weerlichten door de lucht en begint het vanuit het niets keihard te regenen. Snel worden alle kraampjes voorzien van allerlei extra plastic en kopen we snel een paraplu voor 4 maleisische rinket (ongeveer een euro).
Na 5 minuten is de heftige bui over en proberen we te achterhalen waar nu China Town is. Na 15 minuten door wat afgelegen straatjes te hebben gelopen zien we de eerste karakteristieke rode chinese lantaarntjes. En niet veel later komen we bij een chinese tempel en een poort met mooie draken er boven op waardoor we nu zeker weten dat we in China Town zijn. We hadden nog niet gegeten dus snel op zoek naar een chinees restaurantje. We vonden er snel ééntje die ook nog eens bier verkocht. Op de menu kaart stonden allerlei heerlijk chinese gerechten en we bestelden allerlei verschillende gerechten met varken, kip, garnalen, etcetera voorzien van de meest heerlijke sausjes. De chinese eigenaar zei dat ie we nu wel genoeg hadden besteld maar het was echt zo lekker dat we gewoon nog een tweede ronde hebben bijbesteld met natuurlijk de nodige chinese Tiger-Beer. Echt super! Onze taxi-chauffeur had ons een kaartje gegeven dus in mijn beste Maleis en met wat hulp van de chinese eigenaar probeerde ik hem duidelijk te maken waar we waren en waar hij ons kon ophalen.
Om 23:00 uur plofte we met volle buikjes op onze bedjes en droomden alvast over het schildpadden eiland Palau Kapas waar we morgen met de boot heen gaan.
Dikke knuffel voor allemaal.