Lake Kenyir - Tropisch regenwoud Maleisië

ZONDAG 13 JULI 2014

Wij wonen ook aan een meer maar dit is toch wel effe wat anders. We zitten nu heerlijk op onze veranda van onze luxe cottage met lake-view terwijl de zon langzaam aan de horizon daalt maar het in Maleisië nog steeds rond de 32 graden is. De cottage is een zwarthouten huis op palen op de oevers van Lake Kenyir in de buurt van Terenganu waar we vanmiddag omstreek 15:30 uur aankwamen. 

Na de spannende finale wedstrijd tussen Nederland en Brazilie hebben we nog even de oogjes dichtgedaan omdat we wisten dat we vandaag een lange autoreis voor de boeg hadden. We vertrokken rond 09:30 uur uit Tanah Ratah richting het oosten van Maleisië. Na nog even bij een chinees winkeltje geshopt te hebben reden we de vallei van de Cameron Highlands uit. Altijd leuk om zo’n typisch lokaal winkeltje in te lopen als Europeanen en te zoeken naar allerlei eetbaars. De lokale bevolking verwacht dit niet en kijken je dan ook met grote ogen aan als je probeert wijs te worden uit de chinese/maleise verpakkingsteksten om te begrijpen wat je straks in de auto naar binnen stopt.

Nadat we de vallei uit waren reden via aardbeien-, thee- en bijen farms het dichte tropisch regenwoud van centraal Maleisië in. Gelukkig scheen de zon want deze 5 uur durende rit wil je niet meemaken in één van die bekende tropische regens. Terwijl Si niks anders riep dan „Pas op palmblad, pas op bamboestok, pas op gat in de weg …” reed ik met een big smile op mijn gezicht langs de mooie weggetjes door de jungle waar de kleuren groen steeds lichter en donkerder werden en er een groenboeket aan palmboomkleuren zich links en rechts van de weg aftekende.

Na 3 uur rijden kwamen we de eerste waarschuwingsborden tegen voor wilde dieren. De eerste was de miereneter, die groot op een geel bord stond afgebeeld aan de linkerkant van de weg. Bij het volgende bord dacht Si weer dat er een miereneter gevaar dreigde maar dit beeld van een groot dier had een iets grotere slurf: een olifant!. Al gierend van het lachen kon ik de verharde olifantenpoep op de weg net ontwijken en besefte we ons dat we er dus blijkbaar echt olifanten in het wild hier leefden. Het was echt een adembenemende rit door dit stukje ongerepte natuur waar zelfs de jongens van onder de indruk waren want er was geen iPad of telefoon te bekennen in de auto.

Halverwege gingen we even stoppen om een paar mooie foto’s te maken en moesten de jongens even een plasje doen in de natuur. Robin kreeg bijna tijdens de sanitaire stop een kokosnoot op zijn hoofd die spontaan uit de boom viel toen hij waarschijnlijk tegen de palmboom aan pieste. Nu denk je dat dit niet gevaarlijk is maar het blijkt dat er meer mensen dood gaan aan een val van een kokosnoot uit een palmboom dan aan een haai aanval.

Zoals gezegd kwamen we tegen 15:30 uur aan bij Lake Kenyir en zagen we het resort al liggen aan de oever. Echt een geweldig gezicht al die donkerhouten cottages omgeven door palmbomen naast elkaar aan de oever van het meer. Na het inchecken werden we met een vergrote golfbuggy naar onze twee cottages gebracht die met een soort brug aan elkaar waren verbonden. Si en ik onze eigen domeintje en de kinderen toch wel op veilige afstand bij ons. Want dat veilig is toch wel lekker want we waren nog niet binnen of Robin schreeuwde al van de veranda „kom jongens kom kom … kijk daar eens!”. Uit het water kwam een vrij grote leguaan de kant op en trippelde langs de oever richting de bosserij verderop. Tja, leuk zo’n dierentuin zo dichtbij. En zo blij dat de cottage op palen staat want leguanen kunnen toch niet klimmen, toch?

Na een verfrissende duik in het zwembad met uitkijk over het meer werd door Si bestelde porties vers fruit al door een bediende gebracht en konden we genieten op onze ligbedjes van een koud drankje, heerlijk vers fruit en een ongelofelijk uitzicht over het meer. Het vreemde alleen was dat het leek of wij de enige op het resort waren maar nee. Tegen een uur of 17:00 uur druppelden er chinezen, Japanners en een Belgisch stel binnen die naar alle waarschijnlijkheid terugkwamen van één van de vele excursies die je hier kunt maken naar watervallen, grotten, jungle tochten, olifanten verzorgen in een opvanghuis, vogels en reuze spinnen kijken, etc. Kortom de komende dagen dat we hier zijn zullen we ons wel vermaken denk ik ;-) Ik lig nu nog heerlijk even op het kingsize bed met uitzicht over het meer terwijl de ventilator hoog aan het plafond in de cottage de muggen verdrijft en zorgt voor een aangenaam briesje. Nu zo even douchen en dan richting the main restaurant waar een uitgebreid buffet op ons wacht. Ik kan dan ook niks anders zeggen tegen Si „top geregeld vrouwtje … als er geen droog brood meer in de IT te verdienen is gaan we reizen organiseren. Jij voor de organisatie en ik voor de reisverhalen ;-)

Nee, even liggen is er ook niet bij want daar schreeuwt Si al weer door het huisje heen „jongens kom snel kom snel eens kijken …”. Een hele apen familie trekt met baby-aapjes hangend aan de buik over ons voorpad van de cottage voorbij en na een paar foto’s en filmshots verdwijnen ze in de jungle om waarschijnlijk vannacht terug te komen en op het palmbladerendak van de cottage te gaan stampen want dat schijnt hier zo ongeveer de wekker te zijn voor iedereen. Ach, eerst eten bij het zwembad kijkend over het terras en het meer en dan een klein slaapje om later vannacht de finale van het WK te zien. We kijken morgen wel weer wat die dag zal brengen … waarschijnlijk weer leuke herinneringen voor in het reisblog, het fotoboek of de video.

PS: En, ja, hoor, vannacht tegen een of 03:00 uur in een keer een bons tegen de cottage aan waardoor we allebei in 1 keer rechtop zaten in bed. Door de nachtelijk oponthoud zijn we helemaal vergeten om de finale te zien van het WK … gelukkig heeft Duitsland gewonnen begrepen we uit het Maleisische dagblad die ‚s ochtends bij het ontbijtbuffet lag.

MAANDAG 14 JULI 2014

Er is 1 nadeel als je in het tropisch regenwoud zit en dat is namelijk „internet”. Helaas zijn de verbindingen hier zo slecht dat het uploaden van een reisblog met wat foto’s niet gaat lukken. Daarom schrijf ik gewoon maar door en als we straks weer aan de Oost-kust belandt zijn kunnen we wel weer een update doen.

De cottages waar we in slapen liggen aan een bergachtige oever dus hadden Robin en ik ons voorgenomen om ‚s ochtends de joggingschoenen aan te doen en eens de omgeving te inspecteren. Normaliter joggen we in Nederland toch makkelijk een kilometer of vijf maar met de temperatuur en de hoge luchtvochtigheid zat er niet meer in dan een kilometer. Na een verfrissend duikje in het zwembad en een uitgebreid ontbijtbuffet voelden we ons helemaal klaar voor deze nieuwe dag.

Dat er maar 1 nadeel is klopt ook echt want het is hier echt geweldig aan het Lake Kenyir. Het meer is tot stond gekomen in de jaren 90 toen een rivier die hier stroomde door een nieuwe dam buiten zijn oevers liep. Hierdoor zijn de valleien tussen de bergen volledig onder water gelopen en zo zijn er 340 eilanden ontstaan in in dus een zeer groot meer ter grootte van de provincie Utrecht. Op het ene eiland vind je nu allemaal exotische vlinders terwijl op het andere eiland speciale vogels te zien zijn. Ook zijn er diverse watervallen ontstaan waar je met honderden vissen even een plonsje kan doen.

Wij hebben een boottocht gemaakt naar een waterval van 500 feet genaamd Tarir. Met een longtailboot moesten we ongeveer 45 minuten varen langs allemaal kleine eilandjes in het meer. Af en toe zie je nog een oud stuk hardhout boven het water uitsteken wat vroeger blijkbaar een grote boom is geweest in de vallei. We voerden langzaam het baaitje in bij de waterval waar het water vanuit de bergen naar beneden kletterde. Met handdoeken en wat waterflessen in de rugzak klommen we langs de waterval de jungle in. Echt een schitterende omgeving van palmbomen, rotsen en supergrote spinnen. Ja, Jenna kwam op een loopbrug in een groot spinnenweb ook een spin tegen met een gif-gele kleur op zijn 15 cm grote rug. De luchtvochtigheid is ongelofelijk hoog in het regenwoud dus toen we boven bij de waterval waren trokken we de kleren uit en zochten verkoeling in het heerlijk frisse water. De kinderen slingerden aan lianen het water in en ik deed het op mijn eigen (uit)glijdende manier … ;-(

Na 2 uurtjes liepen we langs de waterval naar beneden richting onze boot die beneden in het baaitje lag te wachten toen Wesley, die vooruit was gelopen, terug kwam rennen dat er een supergrote leguaan op het pad liep. Sterker nog hij was zo groot dat ie wel op een "commode veraan” leek zei Wes. Gelukkig na wat „Boeh boeh oeh oeh weg weg” geluiden verdween het beest terug in de jungle en konden we het pad verder afdalen.

Na een boottocht van 45 minuten waarbij de oogjes langzaam dicht vielen van iedereen kwamen we weer aan bij de lodge. Even een duikje in het zwembad en dan weer aanschuiven bij het restaurant met uitkijk over de eilandjes van Lake Kenyir. Morgen vertrekken we al weer uit dit prachtig stukje natuur en gaan we richting de oostkust van Maleisië naar het plaatje Terengganu waar we een nachtje verblijven in een beach resort om de dag er op door te gaan naar Palau Kapas, een eiland voor de oostkust van Maleisië. Hopelijk is de internet verbinding daar beter en kunnen we dit verhaaltje toevoegen aan de reis blog met wat foto’s.