Kapas Turtle Valley

WOENSDAG 16 JULI 2014

Vandaag moeten we vanuit Terranganu richting Marang, op zoek naar de Yetti of te wel de haven. Daar worden we opgehaald met een boot die ons naar Pulau Kapas moet brengen. Pulau Kapas ook wel bekend als Turtle Island is een klein eiland voor de oostkust van Maleisië. Op dit eiland is een nederlands stel in 2006 gesetteld om hier een klein resort te beginnen. Het stel (we weten dat ze nu Sylvia en Peter heten) is in 2006 gefilmd door het programma „Ik vertrek …” die destijds mensen filmde die emigreerden uit Nederland en zich in het buitenland gingen vestigen. 

Ik zit nu op een zitzak de reisblog te schrijven op het balkon van het restaurant met een koud roseetje met uitkijk over de zee die een beetje wordt verlicht door de maan en het geluid van de golfen op 5 meter afstand. In één woord: Paradijselijk!
Vanochtend na een uitgebreid ontbijtbuffet en nog een duikje in het zwembad stapten we in de auto op zoek naar zonnecrême want de zon begint steeds feller hier te schijnen en de temperatuur ligt zo rond de 35 graden. Maar o, jee, nergens wat te vinden. Dan toch nog maar even het centrum in en ja hoor bij een 7-eleven shop vinden we de vertrouwde Nivea producten. Daarna als de wiedeweerga naar de Yetti in Marang want anders missen we de boot nog richting Pulau Kapas. 

Gelukkig staan we op het grote whiteboard al aangegeven. Dit keer geen „Sigrio Bagger” maar „Sigrit” … nog steeds niet goed maar de vorige was het toch wel heel erg lachen in Thailand toen we van het vliegveld in Chang Mai werden opgehaald.
Het eiland Pulau Kapas ligt vlak voor de kust dus de bootreis duurde niet al te lang. Het eiland staat bekend om zijn schildpadden en we hebben ook begrepen dat op een klein eilandje die hier aan vast zit een soort fokprogramma wordt uitgevoerd om de populatie te vergroten. Morgen of overmorgen staat dat op de planning. Ook hoorden we van de eigenaar dat als je naar het zeegras gedeelte snorkelt je de schildpadden daar gewoon onder water kunt zien „grazen”. 

De boot met 2 x 90 PK schoot een stuk het strand op en de eigenaren kwamen met een trapje aanzetten om ons en onze bagage van boord te halen. Het is onbeschrijfelijk mooi stukje paradijs waar we nu weer zijn beland. Ik moet toch Si elke keer een compliment maken hoe ze dit soort locaties vind op aarde! Na onze spullen in onze huisje te hebben gedropt kregen we een korte toelichting van Silvia waar alles zich bevond; het restaurant, de opblaasbanden, de kayaks, de snorkel uitrusting, de onderwater camera’s, waar je het beste de schildpadden kunt zien, waar rifhaaien zwemmen, etcetera. 

Nou, even snorkelen dat is altijd leuk. In een grote ton liggen allerlei flippers en duikbrillen en na een korte instructie waar het mooiste koraal is van Brad (jongen die werkt in het resort en bezig is met een wereldreis) duiken de Blije Bakkertjes de Maleisische zee in met de onderwater camera. Binnen 1 minuut zwemmen we met ons allen al door tientallen gekleurde visjes en wijzen de kinderen naar de ene en de andere „Nemo” vis. Op het bepaald moment roepen Wesley en Robin tegelijkertijd „Haai Haai!” onderwater en we beseffen gelijk dat het dus geen grapje van Brad dat er ook rif haaien zwemmen. Gelukkig was deze nog maar een meter en was ie banger voor ons dan wij voor hem (tenminste dat zeiden wij tegen de kinderen ;-).

De volgende dag zou Silvia ons uitleggen dat je dus met een leeg klein waterflesje met wat schelpjes er in onder water heen en weer moet rammelen en dat de rif haaien dan vanuit het diepere gedeelte richting het strand komen omdat ze nieuwsgierig zijn waar dat geluid vandaan komt. Zou, dan gaan we morgen dan maar eens proberen want 1 haai op 1 dag is wel genoeg voor vandaag. Toen de haai weer uit het zicht was hoorde we Si al weer „Hier hier !” roepen om aan te geven dat er een klein pijlstaart rog onder haar door zwom op 1,5 meter diepte. Na een halfuur snorkelen waar we een paar leuke kwallen met sliertjes, een raar mormel met 1 oog en een paar dooie zeepiemols (althans zo noemt Si de zeekomkommers op de bodem) tegen kwamen komen we uit bij een strandje van 4 meter breed tussen de rotsen die alleen vanuit zee benaderbaar is. Even de snorkeluitrusting uit en genieten van het zonnetje; een paradijsje!

Brad en Bridget zijn twee twintigers die al 3 maanden hier werken op het resort (voor het beeld het zijn 6 huisjes aan het strand met restaurantje) maar zijn feitelijk bezig met een wereldreis. Ze kunnen ook geen afscheid nemen van dit eiland omdat het er zo mooi is en Silvia en Peter die aan het rentenieren zijn hier vinden de hulp volgens mij ook wel handig. Brad vertelde dat er aan dit eiland nog een klein eiland is (Gem Island) waar je naar toe kan zwemmen over een groene waas van zeegras waarbij de grote schildpadden dan onder je door zwemmen om het gras op te eten. Ook is er een pad die vanachter onze huisjes leidt dwars door de jungle naar het ruige gedeelte van het eiland. Silvia legde elke avond wat vlees achter het restaurant neer en de laatste tijd kwamen er steeds grote leguanen dan uit de jungle om dit vlees op te eten. Helaas waren ze de afgelopen drie dagen nog niet geweest. Nou, dan moeten wij maar morgen of overmorgen maar even door de jungle op zoek naar deze vrolijke jongens.

Al met al zitten we hier 4 dagen alvorens we met de auto naar zuid Maleisië afdalen. Dus heerlijk op en top relaxen hier terwijl we de nodige tropische ervaringen hier weer opdoen. Tegen uur of zeven ruiken we de BBQ waar Peter de heerlijkste gemarineerde kippeboutjes, lamsspiesjes, witvisspiesje en kip-piri-priri spiesjes aan het grillen is. Nog even op de lounge zakken met uitkijk over het water genieten van een koud biertje/roseetje alvorens we aan tafel kunnen. Silvia heeft een paar heerlijke salades klaar gemaakt met blauw schimmelkaas en thaise ingrediënten. We genieten vol op van de gegrilde spiesjes met home made sateh saus en een soort tzaziki. Si is helemaal in haar nopjes want ze heeft hier haar eigen fles die als ie niet in de koeler staat naast haar strandbedje netjes in de koelkast wordt gekoeld. 

Na een spelletje pesten en even nog wat verslag typen gaan we richting onze houten hutjes die tegen de heuvel op zijn gebouwd en uitkijken op het strand. Nog even met ons tweetjes op de veranda zitten met een wijntje terwijl we het zeegeluid ongeveer 10 meter van ons af horen. De rookpotjes moeten de muggen op afstand houden maar het lampje aan de buitenkant van het huisje trekken de nodige gecko’s aan en voordat we het weten zitten er een stuk of drie van die lekkere jongens boven ons hoofd bij de lamp te wachten op de vlindertjes die op het licht afkomen. 

Note van Si: de survival kwaliteiten van Mark vallen lichtelijk tegen … Met enige regelmaat springt ie bij mij op schoot omdat er weer een „beestje” rondfladdert.

Onder de klamboe en ventilator proberen we de slaap te vatten maar dat is moeilijk  omdat er een tropisch regenstormpje op komst is. Vanuit ons bed zien we door de veranda deuren dikke bliksemschichten boven de zee en binnen een paar minuten begint het echt keihard te regenen; dit is dus 1 van die bekende maleisische regens. De regen houdt zeker 3 uur aan en dat betekent weinig slaap maar ach morgen is het toch alleen maar een beetje snorkelen, thaise massage op het strand, eten/drinken dus daar zullen we niet echt moe van worden, toch ;-)?

DONDERDAG 17 JULI 2014

Na een heftige tropische regenstorm worden we pas tegen 09:00 uur wakker en moeten we ons haasten voor het ontbijt. In het restaurantje aan het strand staat de tafel al gedekt en schuiven we aan bij oostenrijkers, fransen en engelsen en laten we Silvia ons verrassen met een heerlijk ontbijtje met een gebakken eitje, croissantjes, jus d’orange, bakkie koffie en een soort fruit dat lijkt op lychees. 
Feitelijk is dit even een eerste relax dag voor ons dus samengevat doen we overdag niet zo veel actiefs namelijk:

• Snorkelen met een flesje met schelpjes om onderwater de haaien op te roepen. Helaas komen we geen haai tegen maar wel een octopus met een lijf doorsnee van 50 centimeter.
• Daarna nog een beetje bruin bakken in de zon. Ook vandaag schijnt namelijk het zonnetje afgewisseld door een wolkje maar tikt de thermometer toch 34 graden aan.
• Lekker lunchen op de veranda van het restaurant; wraps met indian chicken met munt yoghurt saus.
• Een klein dutje in de schaduw om de verloren nachtelijke uurtjes een beetje in te halen.
• En om 15:00 uur staat de masseuse klaar om mij eens lekker „Thais" onder handen te nemen. 
• Tot slot met wat nacho chips en verse salso met ons 4-en op de zitzak met een boekje genieten van muziek en het geweldige uitzicht.

Om 19 uur schuiven we weer aan voor het diner. Wat een geweldige kokkin die Sylvia want Wesley en Si kiezen voor gegrilde zeebaars in mangokoko saus terwijl ik voor de „Duck Pengang Curry Lychee” ga en Robin en Jenna kiezen voor de „Chicken Tuscany in Whiteport sauce”. Peter is naar de vismarkt geweest en heeft zogenaamde „Rock Lobster” gekocht. Dus heerlijk gebakken kreeft in knoflook boter laten we ons dan ook graag als voorgerecht voorzetten.

Life is so Beautiful if you know how to enjoy it!

Vandaag gaan we een beetje vroeg onder de klamboe liggen aangezien we morgen naar het schildpadden eiland gaan en met volle teugen van deze dag willen genieten dus dit keer tegen een uur of 8 ’s ochtends aan de ontbijttafel willen zitten.
De wifi is helaas ook hier af en toe twijfelachtig waardoor we niet even snel een blogje kunnen posten met wat bijpassen foto’s.

Nee, helaas jullie moeten tot morgen wachten …

VRIJDAG 18 JULI 2014

Vanochtend stonden we vroeg op om te ontbijten aangezien we om 09:30 met boot van het strand gehaald werden om naar Gem Island te gaan; het eilandje dat vastzit aan Pulau (zo schrijf je het toch Si?) Kapas. Maar we kregen van de eigenaren ook gelijk al te horen dat er een vreselijk vliegtuigdrama heeft plaatsgevonden met Nederlanders die misschien net zoals wij op weg waren naar Maleisië om met hun gezin vakantie te vieren. Ongelofelijk en diep diep triest. Helaas is de internet hier zeer slecht … er is alleen internet by Air … dus we krijgen niet alle details mee van de vliegramp. Misschien gelukkig maar … aan de andere kant besef je gelijk weer hoe veel je er hier van moet genieten en hoe gezegend je bent dat je dit met je gezin kan en mag doen. 

Om 09:30 kwam het bootje aanvaren en snel pakten we nog flippers en snorkels in want dit deel van het eiland had het mooiste koraal hoorden we al van Silvia. Een heerlijke boottocht om het eiland heen. Vooral de kant die aan de open zeekant ligt en waar geen strand dus is door de hoge golven is een schitterende stukje natuur. Grote rotsen met over groene beplanting zelfs op plekjes waar je normaal verwacht het niet zou groeien. Dan is denk ik ook wel het mooie aan dit gebied. Door de nachtelijke regens is het echt overal schitterend groen. Met de boot kom je langs kleine inhammetjes waar in een grot honderden vleermuizen aan het plafond hangen. Na zo’n 45 minuten varen kwamen we aan bij Gem Island. Het eiland is bekend om zijn fokprogramma voor schildpadden. We hebben ze tot nu toe nog niet in levende lijve onder water gezien maar dichter bij dan dit kunnen we toch niet komen. 

We worden gedropt bij de steiger waar we via het strand naar de andere kant van het eiland lopen. Het echt een bounty eiland want ik denk dat het maximaal 40 meter breed is. Aan de andere kant zouden grotere vissen moeten zwemmen dus gaan we eerst voor de big ones ;-) Wat echt lachen is, is Jenna, die duikt er gewoon vrolijk op los en trekt zich niks aan van een haaitje meer of minder. Dit keer zagen we er namelijk een stuk of vier. Nee, Jenna, blijft gewoon over de kop hangen boven wat groen gras onderwater waar haar Nemo vriendjes zich in verbergen. Sterker ze nog ze vinden haar nog leuk ook want ze zwemmen gewoon op haar hand als ze helemaal over de kop probeert naar beneden te duiken.

Het eten is hier voortreffelijk … niet alleen bij Silvia op ons Home Island maar ook hier heb je zeer goede broodjes met tonijn of chinees/maleisische maaltijden voor omgerekend 3 tot 4 euro per persoon. Dus gingen we lunchen in het restaurantje bij de kleine haven en waar ook het basin was met wel honderd kleine schildpadjes. Het voordeel is hier ook wel dat het heel rustig is en dat maakt het zeker geen toeristische plek. Jenna en Wes krijgen een paar baby schildpadjes op hun hand van een maleisische man die met een emmer vol vis de jonge en wat oudere beestjes gaat voeren. Jeetje wist nooit dat schildpadden vleeseters waren en zo agressief op dooie vis afzwommen. 

Na de lunch gingen we nog even aan de andere kant van het eiland snorkelen want hier zou het koraal het mooiste zijn. Schitterend hoor onderwater om te zien hoe kleine paarse bloempjes opengaan en dichtgaan als je er bij in de buurt komt, hoe groene/blauwe/gele visjes om je heen zwemmen als je een klein stukje brood in het water gooit. Ik zelf was zo handig om even met blote handen een zee egel op te maken en zit nu met een 2-tal pleisters om mijn vingers te typen aangezien er van de leuke zwarte stekels lekker ingingen en afknapten … ach een ben een echte survivelaar toch Si? 

Tegen 14:30 worden we weer opgehaald door ons Maleisische kapitein en bracht ie ons weer terug naar Kapas Turtle Valley (ons resort) waar we nog even heerlijk relaxen in een drijfbandje op de golven alvorens we naar de relax zitzakken gaan om te genieten van een koud biertje en wijntje. 

Helaas is de internet nog niet al te best en krijgen we http://www.telegraaf.nl er niet op om te zien wat er precies nu is gebeurd met het vliegtuig in Oekraïne. 
Dus of het reisverslag er vandaag wel op komt is maar de vraag … krijg namelijk al klachten van de trouwe lezers waar het verslag blijft ;-)