Op weg naar Melaka

WOENSDAG/DONDERDAG en VRIJDAG 25 JULI 2014

Jeetje wat vliegt de tijd nu. Misschien komt het omdat het hier weer zo geweldig is of omdat het we een paar dagen even relaxen na een toch wel drukke reisvakantie.  En misschien komt het ook wel doordat je in een resort, waar we nu zitten, toch bijna een vast ritueel krijgt van; ontbijten, zwemmen, lunchen, zwemmen, borrelen, dineren, loungen en dat een dag of twee/drie achter elkaar. 

Gelukkig hield het zwemmen wel in dat we vanuit het marine center aan het einde van ons resort bij de pier naar een nabijgelegen zeer klein eilandje werden gebracht waar het één groot onderwater paradijs is en dus niet alleen maar zwemmen in het zwembad. We konden ons bijna niet voorstellen dat je én haaien, en schildpadden, en octopussen, en zo nog wel 50 andere dieren kon zien rond zo’n klein eilandje. Maar niks was minder waar.

We werden met de boot naar een soort ponton gebracht in zee waar we ons snorkel uitrusting aandeden. We hadden wat broodjes gejat tijdens het ontbijt en meegenomen in een plastic zakje. Samen met een andere Nederlands stel, waar de dochter een speelvriendinnetje van Jenna was geworden, gooiden we wat brood in het water. Echt honderden vissen kwamen uit alle uithoeken van het koraal op het brood af en Wesley zo stoer als ie was dook er midden in. Dit was iets wat ie niet helemaal van te voren goed had bedacht want de vele vissen vonden hem ook wel een lekker hapje. Al schoppend met zijn flippers probeerde hij de groene, rode en blauwe vissen van zich af te houden en was de grote groep van vissen ook nog eens omgeven door een grote school barracuda’s die geduldig afwachten ….

Na wat brood de andere kant op te hebben gegooid lokten we de vissen weg van het ponton en konden we beginnen aan ons snorkel rondje rond het eiland. Het rare bij een eiland is dat er toch altijd twee soorten onderwater kanten aan een eiland zitten. De ene die aan de kust ligt en de andere die aan de wijde zee kant ligt. Deze laatste kent toch altijd een soort rif naar de diepere en donkere water waar je het gevoel had dat daar ook de rifhaaien op de loer zouden liggen. En dat was dus ook zo; een 2-tal rifhaaien, donker van kleur en vrij breed en zeker 1,5 meter lang, zwommen langs ons richting het donker blauwe gedeelte. Je probeert je toch altijd dan even te herinneren wat die vriendelijke meneer bij het marine center zei: „sharks no hurt, not scary” … Tuurlijk!

Ook hebben we octopussen gezien die als ze ingekrompen zijn op bijna vissen lijken maar als je er iets te dicht bij in de buurt komt in hoge snelheid wegzwemmen … gelukkig altijd bij ons vandaan ;-)

Het Nederlandse stel had nog een schildpad gezien maar helaas die hebben wij niet meer opgemerkt. Wat zeer leuk was, nadat je een beetje gewend was aan de vele vissen, is een paar stukjes brood of kleefrijst in het water gooien. We hebben het op video staan maar er zwemmen echt honderden vissen om je heen die soms recht voor je camera blijven staan te „blubben” met hun vissebekkies alsof je naar een animatiefilm zoals Nemo kijkt. Maar er zijn ook die aan je benen of rug beginnen te sabbelen. Dat geeft toch altijd een schrik effect. 

Het is echt een paradijselijk eiland en de foto’s die ik heb gemaakt overdag en van zonsondergangen laten dit ook zeker zien. Het resort is echt super; het kost wat maar dan heb je ook wat zeggen we dan maar. Ik had het voor geen goud willen missen en ik weet zeker de rest van de Bakkertjes crew ook niet.

Vandaag is het vrijdag en zit ik in de boot die ons terugbrengt naar Mersing dit reisblog bij te werken. Vanuit Mersing zullen we morgen richting Melaka rijden. Melaka is een oude nederlandse nederzetting in Maleisië waar je nog veel Nederlandse cultuur zou moeten kunnen terugzien. Ook moet Jonkerstreet een straat zijn waar je geweest moet zijn met zijn nachtmarkt, vele winkeltjes en restaurantjes. We zijn benieuwd. De bedoeling is dat we overnachten in Melaka en daarna doorrijden naar Kuala Lumpur waar we nog 2 tot 3 dagen blijven. Ook deze stad heeft veel te bieden en we zullen proberen zoveel mogelijk mee te nemen in onze herinneringen.

Na KL gaan we het vliegtuig pakken richting Dubai waar we met een kleine overstap hopen weer veilig in Amsterdam woensdag avond laat te zullen landen. Ja, ik zeg nu wel veilig want we krijgen niet alleen mee wat vlucht MH17 teweeg heeft gebracht maar ook het Taiwanese toestel en gisteren een toestel van Air Algiers. Het zal wel goed komen zullen we maar hopen.

Maar eerst vanavond nog even lekker weer chinees eten in het China Town gedeelte van Mersing wat vorige keer ook zeer goed bevallen is. Normaliter zou je echt niet naar dit soort restaurantjes gaan want het is er smerig en vies, je zit op slechte plastic stoeltjes, er zitten mensen met zoveel nagelkaas aan de voeten naast je te eten dat je eigenlijk niet om je heen moet kijken. En de tandeloze chinese mannetjes kijken je allemaal aan als je als grote Nederlander in de TL - verlichte restaurantjes naar binnen stapt. Maar het eten is zó puur en zó lekker dat we die entourage er helemaal bij vinden passen en wat is er nou leuker dan een beetje lokale dingen (en geur) opsnuiven ;-)